4 januari

4 jan: 2u bezig geweest gisteren om iedereen binnen te krijgen. Je moet dus zeer vooruitziend zijn als je een bepaald uur in gedachten hebt om te gaan slapen. Uiteindelijk lukt het me om de 2 honden en 4 katten veilig op te sluiten voor de nacht. En net als denkt dat je kan gaan slapen, komt er een wilde kat op de proppen die per se 'concert' wil geven op dit late uur. Met als gevolg dat ook de honden en katten binnen mee 'zingen'. Dus op de tonen van al dat gemiauw en geblaf val ik in slaap. Niet voor lang want om 6u staat Mac, de labrador, aan mijn bed met de boodschap dat hij naar buiten wil. Gevolg: ook alle andere dieren willen aandacht en vooral eten. Dus begin ik vroeger dan verwacht aan mijn thuisronde. 7u30 en Max staat aan de deur om naar de Lodge te gaan. Onderweg komen we de 3 giraffen tegen. Ze komen blijkbaar al een hele tijd niet meer achter hun thee en dat is een goed teken. Ze worden volwassen en vinden dus zelf hun eten en water.
In de hele lodge zijn er op dit moment maar 3 personen aanwezig; Simone, Max en ik. Ook al vind ik het leuk om veel mensen om me heen te hebben, ik geniet evenzeer van deze rustige periode. Tevens ook de ideale kans om een sterkere band met de dieren en mensen op te bouwen. Omdat we nu met zo weinig zijn, krijg ik heel wat verantwoordelijkheid. Misschien soms wat teveel want uiteindelijk ben ik niet opgeleid als dierenarts of -verzorger. Maar ik doe dit werk ongelofelijk graag!
Het kleine geitje van gisteren is er een stuk beter aan toe en ook de muis en de kat die meegekomen is van Windhoek zijn allemaal ok. Nadat iedereen zijn eten heeft, ga ik naar huis. Daar moet de kooi van de papegaai worden schoongemaakt. Niet mijn favoriete bezigheid maar het moet ook gedaan worden.
Heb ik al verteld dat het hier snikheet is. Ongeveer 38 graden in de schaduw. Dus besluiten Max en ik om in het zwembad te springen. Wat een zalige afkoeling. In de namiddag de gewone voedingsronde. Net op het moment dat we naar huis willen vertrekken, komen de 3 giraffen aangelopen voor hun thee! De eerste keer sinds maanden. Wat ben ik blij dat ik ze zie! We zijn dus een dik uur later thuis dan voorzien. Daar begint mijn persoonlijke voedingsronde. Toegegeven, het zijn lange en zware dagen maar met heel veel voldoening. Vandaag krijg ik alle dieren tijdig binnen maar van vroeg gaan slapen is er geen sprake. De wind raast rond het huis. Ik voel me net Dorothee uit de wizard of Oz. Nu maar hopen dat het huis niet weg vliegt.