9 januari

met alle respect voor de paardenliefhebbers maar mijn verstandhouding met deze dieren is volledig verdwenen. Andros, het paard van Gillian, is een van de dieren die onder mijn hoede vallen. Zoals elke morgen krijgt hij haver en gras en elke morgen lijkt hij nukkig dus ook vandaag. Wanneer hij zijn gras komt eten wil ik het gras uit zijn manen te halen en daar loopt het fout: binnen de seconde weet hij mij een flinke knauw te geven. Zeer pijnlijk! En ook een beetje mijn eigen schuld want regel nummer 1 is dat je etende dieren niet aan raakt. Doch ik heb het gehad met paarden vanaf nu. Geef mij maar leeuwen, luipaarden, cheeta's, olifanten en neushorens. Door de beet blijf ik vandaag noodgedwongen thuis. Ik heb immers mijn lift gemist naar de lodge. Tijd voor de was te doen en wat zaken op orde te krijgen. Tegen de middag ben ik alweer getuigen van een klein mirakel. Ik mag een tweede kuikentje uit het ei zien komen. Het is een prachtig moment. In de namiddag is het snikheet. De temperatuur loopt op tot boven de 40graden met als gevolg een denderend onweer. Het is zalig om de regen te voelen. Eindelijk wat afkoeling. Dus terwijl de regendruppels gretig worden opgenomen door de kurkdroge grond, geven wij de dieren eten. Simone vertelt me dat vanaf volgende week de eigenaars en stafleden terug komen. Het zal raar zijn om niet meer alleen in de lodge te zijn. Ik vond het best leuk om met ons 3 in te staan voor de dieren. Thuis lijkt het wel of er een speelparadijs is van start gegaan; de regen maakt iedereen superactief. Met een glas wijn in de hand geniet ik van dit live-gebeuren. Plezier zit in kleine dingen....