17 januari

rustdag voor mij of toch min of meer. Ik ga vandaag niet naar de lodge en blijf thuis. Vandaag of morgen komt de familie Kotze terug. Klinkt raar maar hier in Afrika kan je niet afgaan op gemaakte afspraken. Een uur of datum is altijd relatief en het beste is gewoon je ding te doen en te zien wanneer mensen arriveren. Dus ik denk dat ze vandaag terug komen uit vakantie maar het kan dus evengoed morgen zijn. Niet op maandag want dan begint de school terug en moet Gillian op post zijn. Ook al ben ik vrij, uitslapen zit er niet in. Om 6u30 uit de veren om al die hongerige monden te voeden. Daarna neem ik wel de tijd om zelf een uitgebreid ontbijt te nemen. Verder ruim ik op, maak ik koffer om te verhuizen naar de lodge en doe ik wat huishoudelijke klusjes. Ondertussen loopt de temperatuur hier ook. Er is geen wolk te bespeuren. Mijn was is binnen de 10min droog en ik ben duidelijk niet snel genoeg met de vaat want tegen de tijd dat alle borden zijn afgewassen is al het andere gerief al droog. Er is wind maar die voelt warm aan. Het is alsof ik in een openlucht sauna zit waar net een opgietsessie is begonnen. Ik heb een klein vermoeden dat ik vandaag alle planten zal besproeien samen met de 2 honden en 4 katten :)
De rest van de dag verloopt rustig. De dieren zijn blij dat ik thuis ben en hen de nodige aandacht kan geven. Afwisselend lopen katten en honden me achterna. Geen enkel moment ben ik alleen. Ik ga hen missen; Mac, Dash, Milo, Pebbles, Spock en Bronty. In de namiddag komen Philippe, Rhyno en PJ langs om de vriezers te controleren en vlees mee te nemen voor de katten. Het is zalig vertoeven in de vriesruimte ;) Ondertussen is het wel duidelijk dat ik nog een nachtje in mijn farm zal verblijven. Maar dat deert niet, zo kan ik nog een laatste keer met 5 dieren in bed liggen. Mac is net iets te groot om er bij te komen maar die houdt trouw de wacht aan het voeteinde van het bed.
Zaterdag betekent braai en omdat ze weten dat dat mijn favoriete avond is, komt PJ me ophalen om naar de lodge te gaan. Een omweg van ongeveer 20km. Onderweg proberen we een gewonde blesbok te vinden maar tevergeefs. In de lodge heerst de gezelligheid van de braai-avond. Iedereen relax en genieten van het uitzicht, eten en gezelschap. Zoals verwacht eindigen Rhyno, PJ en ikzelf op het benedendek voor onze avondbabbeltjes. Oooooh wat heb ik deze gesprekken gemist. Voor mij een van de beste momenten hier in Okutala. Wanneer PJ me terug naar huis voert, krijg ik onverwacht zeer vertrouwelijke informatie te horen; dat het niet zo goed gaat met de Gecko-compagnie en dat ze er aan denken om zowel de mijn- als vliegtuigafdeling te verkopen. Een grote stap te weten dat dat net de 2 onderdelen zijn die normaal geld in het laatje brengen. We kunnen alleen maar hopen dat Okutala niet sluit. Wanneer ik thuis kom, blijkt dat Dash is ontsnapt uit het huis. Niet zo erg maar als je weet dat een cavalier heel lang haar heeft en de omgeving vergeven is van klitgras, dan moet ik je niet uitleggen hoe hij er uit ziet na een avondje ronddwalen. Tot een stuk in de nacht ben ik dus bezig met het ontwarren van zijn lokken. En dan denk ik bij mezelf....dit is wat ik thuis mis; de onverwachte dingen die kunnen gebeuren met een bende dieren omgeven door moeder natuur....