29 januari

29 januari: wat een fantastische ochtend! Gewekt worden door de regendruppels op de tent. Net op tijd om te vertrekken op een early game drive in het natuurreservaat Chobe. Zelfde principe als Etosha alleen heeft dit park een gigantische rivier en is het overal groen. Onze gids is super; hij weer de plekjes zijn en rijdt ons meteen naar een paar bomen waarin prachtige vogels vertoeven. Eronder staan de buffalo's te grazen. Wanneer we verder rijden,zien we in de verte iets op de weg liggen. Het is gissen wat het is tot het plots 'opspringt'; 2 leeuwen rijzen letterlijk op uit het zand. Het zijn nog jonge dieren die aan het ontdekken zijn hoe ze moeten jagen. Ze volgen ons een tijdje op de zandweg om uiteindelijk te verdwijnen in de groene oase. Wanneer we evenwijdig met de rivier rijden, stopt onze gids bruusk. Hij spot in de verte een groep leeuwinnen. Met de nodige voorzichtigheid naderen we de dieren. We komen tot op een paar meter van de leidster. We ontdekken dat het een groep is van 8; 5 volwassenen en 3 welpjes. We nemen foto's terwijl de zon langzaam omhoog klimt. We rijden verder het park in, genietend van de natuur. En dan plots uit het niets duikt er een kolos van een olifant voor ons op! We houden halt en zien dat het een hele kudde is op weg van de rivier naar hun 'eetplek'. Groot en vooral klein...wat zijn ze onhandig schattig de kleine olifantjes. Sommigen naderen op amper een meter van de auto. Het enige wat we kunnen doen is genieten, veel foto's nemen en vooral stil blijven zitten. Adembenemend! Ondertussen zijn we al meer dan 3u onderweg dus zetten we onze tocht in om terug naar het kamp te gaan. Echter onze gids spot alweer leeuwen in de verte. We besluiten om een kijkje te geen nemen. 3 leeuwinnen liggen te relaxen in het hoge gras. Wat verderop ligt een jakhals, altijd in de buurt van leeuwen om de restjes op te eten. Wanneer de jakhals onze auto ziet naderen begint hij aan een serenade. Hierdoor schrikken de leeuwen op en beginnen onze kant uit te lopen. Aan de auto houden ze halt. We houden onze adem in want als ze willen, springen ze gewoon naar ons toe. Ik hoef slechts mijn arm uit te steken en ik zou ze kunnen aanraken. Nadat we zijn gekeurd, wandelen ze ons voor bij. Wanneer wij hun passeren zien we dat ze alle drie in een boom zijn geklommen. Zelf de gids staat hiervan versteld. Leeuwen zijn niet echt 'boomklimmers'. Ze laten zich uitgebreid fotograferen en verdwijnen dan in het struikgewas.
En net als wij denken dat we alles gezien hadden staan er een kilometer verder 6 grote giraffen te grazen met onder hun lange poten wel honderden rode impala's. Wat een plaatje! Dit alles nog voor dat de klok 10u heeft geslaan. Mijn dag kan alvast niet meer stuk!
Na het ontbijt op de kampsite rijden we richting Zamibia. Het zelfde principe van de andere grensoversteek: eerst uitschrijven in Botswana en dan inschrijven in Zambia. Enig verschil; de grens hier is de Chobe-rivier. Dus als we uitgeschreven zijn worden we met een overzet naar de andere kant van de rivier gebracht. Een hachelijk ding want er staan 2 grote vrachtwagens en 3 gewone auto's op het platform dat in geen al te goede staat is (dat is nog zacht uitgedrukt). We bereiken de overkant veilig en wel. Nadat we 50 dollar hebben betaald en 3 eeuwen hebben gewacht, mogen we eindelijk binnen in Zambia. Het duurt een uurtje voor we in Livingstone aankomen. Absoluut geen gezellige stad maar we moeten inkopen doen. Nog voor we goed en wel uit de bus zijn, staat er een horde verkopers/bedelaars rond ons. Ik maak gebruik van mijn Afrikaans om te zeggen dat ik in Namibië woon.
Wanneer we aankomen op de kampsite boek ik een upgrade naar een kamer. Na een week kamperen, kan ik nu wel een bed en een degelijke douche gebruiken. In de namiddag ga ik met Jessica op stap in het centrum; 1 straat en dat is het. Ik vermoed dat Iddergem-city groter is ;) verder reserveer ik mijn vlucht voor morgen over de falls en kruip in vroeg in mijn zacht, donzig bed dat uitzicht heeft op een krokodillenpoel.