op weg naar de zon

Helemaal alleen vertrekken naar de zon terwijl het in Belgenland sneeuwt; een dubbele primeur voor me. Het voelt wat onwennig aan om zomerkleedjes te pakken terwijl er buiten een dik pak sneeuwt ligt. Maar dat neemt niet weg dat ik er zo hard naar uitkijk om te vertrekken. Bijna 6 maanden niet gevlogen...het doet wat met een mens ;)
En zo sta ik om 16u30 aan te schuiven tussen de horde toeristen die snakken naar wat zon. Ik bemachtig een plaatsje aan de nooduitgang ( voor die lange benen) en zo begint mijn vakantie hier in Zaventem. Na een uitgebreid afscheid van de mama ( die er niet gerust is in mijn soloreis) begeef ik me naar de gate...denkend aan de mooie vooruitzichten merk ik niet dat ik word gefotografeerd en gevolgd door iemand. Pas nadat ze vlak voor me staat, zie ik dat het Heidi is. Mijn reismaatje komt me uitwuiven. Superleuke verrassing!! Voor de vlucht vertrekt, babbelen we nog wat bij. Het valt me zwaar om haar in de luchthaven te moeten achterlaten...maar dat is een goeie reden om samen nog eens op reis te gaan dit jaar ;) het vliegtuig op en zeg wat je wil, maar de mensen op een charter zijn toch wel van een ander kaliber dan op een "gewone" vlucht. We vertrekken met een dik uur vertraging richting Paphos. Aankomst stuk in de nacht... bij het afstappen van het vliegtuig komt de geur van zomer me tegemoet. Ondanks de aangename 13 graden om 1u is het enkel een bedje dat soelaas kan brengen.