20 januari

opstaan met zicht op zee. Het is een andere kant van het veelzijdige Namibië. Zalig om na een paar dagen kamperen een lange warme douche te nemen. Maar langs de andere kant mis ik het buiten slapen wel. De B&B water we logeren is vooral gefocust op details zoals daar zijn; houten hartjes op de nachttafeltjes, kraaltjes aan de sleutels, vlinders op het lucifersdoosje. Het is een beetje een Ariane-hotel. Zij heeft ook pok voor zulke details ;) als extraatje worden we tijdens het ontbijt getrakteerd op een zang met piano. Een hemelse stem maakt dat we klaar zijn voor een volgende dag in dit zonovergoten land. Eerste stop; een toegangsbewijs voor Kolmanskop in Luderitz. Zonder kom je er niet in omdat ernaast is een bedrijf dat diamanten ontgint. Genoeg redenen om dus te weten wie er over het terrein gaat. We krijgen een korte rondleiding in de belangrijkste gebouwen en daarna bogen we vrij rond lopen. Het is een echte 'Ghost Town'. Het zand en de wind hebben hier jaren vrij spel gekregen. Sommige huizen zitten nu al volledig onder de grond. Gelukkig worden de mooiste gebouwen regelmatig zandvrij gemaakt. Het is verbijsterend om dit stadje te zien. Deuren zitten half onder het zand, de overgebleven ruiten zijn gezandstraald en de funderingen kreunen onder de verzengende weersomstandigheden. Wind, zon en zand toveren de plaats om tot iets buitengewoon. Tevens is het hier een paradijs voor die originele foto's wil nemen. Er bestaat ook de mogelijkheid om diamanten kopen van het naburig bedrijf. Spijtig genoeg niet voor mijn budget. Als we in de namiddag langs rijden, weten we meteen waarom deze bezienswaardigheid maar tot 13u open is; de rest van de dag hangt er een grote zandwolk over Kolmanskop. Blijkbaar is dit dagelijkse kost. Na de verlaten stad, bezoeken we het plaatselijk oesterbedrijf. Boven de plek waar de oesters worden gesorteerd, is er een klein restaurant waar de plaatselijk lekkernij kan proeven. Gaande van verse oesters tot oesterburgers. Bij elke bestelling loopt de dienster naar beneden om de oesters uit de bakken te halen. Veel verser kan je ze volgens mij niet krijgen. Voor 15 euro proberen we bijna elk oestergerecht van de kaart uit. We zetten onze tocht verder naar Dias Point...alweer lang adembenemende landschappen. Het gerucht dat zegt dat het Namibisch landschap om de 15 min verandert, doet zichzelf alle eer aan. Op Dias Point staat er een gigantische harde wind. We worden letterlijk weggeblazen maar het uitzicht is prachtig. En zo zijn we rond in Luderitz. We zetten onze tocht verder terug via Aus waar we wilde paarden zien. Zeer uitzonderlijk in de woestijn. Maar de dieren hebben zich ondertussen aangepast; zij kunnen 5 dagen zonder water overleven! Ondertussen valt de schemering en dat wil zeggen dat we voor overnachting moeten kijken. We belanden in Bethanien; een mini-dorp te midden van de woestijn. We krijgen daar een luxe-campeerplaats. We koken zelf ons potje en genieten dan na van een zalige dag! De zwoele wind kondigt bedtijd aan.