3 januari

6u30 en daar gaat de wekker; de dieren in het huis krijgen hun eten. Ik ga vandaag niet naar de lodge in de ochtend. De familie vertrekt vandaag op reis en ik krijg de laatste instructies. Het is een drukte van jewelste in het huis alsof ze op wereldreis vertrekken. Maar voor hen voelt het waarschijnlijk ook zo aan. Ik vind het nog altijd raar dat ze mij gevraagd hebben om op hun dieren te passen. Ergens heb ik het gevoel dat het niet zo simpel is zoals het lijkt. Langs de andere kant; het is blijkbaar vrij moeilijk om iemand te vinden die 'gratis' 2 weken op de dieren kan/wil letten. Ik doe het met plezier...uiteindelijk is het voor mij 'gratis' vakantie. Win-win voor beide partijen. Zoals bij iedereen net voor het vertrek moeten er nog 100 dingen gebeuren maar uiteindelijk vertrekken ze richting Zuid-Afrika en blijf ik achter. Na de lunch nestel ik me op het terras. Zo zalig om hier te zijn al is het zo warm dat je je amper kan verzetten. Om 16u komt Max me halen om de dieren van de lodge te voeden. Vanachter op de truck terwijl de warme wind door de haren waait. Dit mis ik echt het meeste thuis! In de lodge is het alsof ik nooit ben weg geweest. De routine zit er nog steeds in. Ik doe vandaag de avery en de papegaaien. Samen met Max en Simone gaan we naar Wolfi, de cheetah's en de luipaarden, Matla en Itaba. Nu deze laatsten een nieuw onderkomen hebben, zijn ze absoluut niet meer agressief. We kunnen ze nu eindelijk uitgebreid bewonderen en dat doe ik dan ook. Meer dan een half uur kan ik genieten van deze uitzonderlijke dieren. Net wanneer we op weg zijn om alles af te sluiten, komt Max met een verstoten geitje af. Helemaal onder de modder en graatmager. En alsof dat niet genoeg is vinden we alweer een klein muisje. En zo eindigt het werk nooit hier in Okutala. Simone, de dierenarts, neemt hen beide mee voor verzorging. En alsof het nog niet genoeg is, zien we onderweg naar huis een baby-everzwijn. Amper zo groot als een kitten. Na wat zoekwerk vinden we de moeder, gelukkig! Thuis blijkt het paard Andros een kleine ravage aangericht te hebben. Hij is er in geslaagd om het hek op te doen waar zijn eten ligt. Ik heb dus extra opruimwerk voor de boeg. Verder verloopt alles goed. Alleen alle dieren tijdig in het huis krijgen om te gaan slapen, blijkt niet zo simpel. Zou dat het addertje onder het gras zijn ;)