windhoek
Blijf op de hoogte en volg Tamara
26 November 2013 | Namibië, Windhoek
12u geslapen...heeft deugd gedaan. Bij het vallen van de duisternis hoor je dierengeluiden die me er doen aan herinneren dat ik niet in Iddergem-city lig. Het is verder een rustige nacht.
Na het ontbijt gaat het richting Windhoek. Te voet is het een half uur wandelen. Ik loop hier alleen, elke auto die me passeert toetert. Onder de baan kom ik huizen voorbij die voorzien van meters hoge muren en als ze dat niet hebben is het een prikkeldraad of een omheining die onder stroom staat of een paar fikse honden. In het beste/slechtste geval hebben ze het allemaal. Of het nu is om de wilde beesten weg te houden of de dieven, het verhoogt het onveiligheidsgevoel enorm. Mijn lodge is ook omgeven door het nodige hekwerk en de gastvrouw laat niemand meer buiten als het donker is, tenzij in een taxi.
Echter in Windhoek voel ik me alles behalve onveilig. Er loopt veel volk en is best gezellig. Toegegeven; met mijn melkwitte huid en blauwe ogen is het net wat moeilijker om op te gaan in de lokale bevolking maar het went snel om in 'de minderheid' te zijn en dat is de positieve betekenis van het woord. Windhoek bestaat uit een paar grote straten met dito winkelcentra en ontelbare kleine winkeltjes. Voor ik terug naar Belgenland kom, wil ik hier toch nog even gaan shoppen hoor. Zal al maar op zoek gaan naar een cargobedrijf ;) verder is het heel raar om in zomerkleding voorbij kerstbomen- en verlichting te lopen. Laat staan kerstkaartjes kopen. Het is hier solden in de winterkleding en alles wordt in gereedheid gebracht om een warme zomer tegemoet te gaan. Ik heb een deja-vu gevoel :)
Laatste halte in windhoek is de supermarkt. Ofwel heb ik er de ergste uit gehaald maar qua drukte heeft dit wel de hoofdprijs gewonnen. Al een geluk dat er genoeg is en dus niet gevochten wordt. En dan naar de kassa...effe met de kaart betalen...haha ! De kassabediende loopt weg met mijn kaart, roept iets af in een onbegrijpelijk taal ( btw je kan de lokale bevolking beter Zuid-Afrikaans laten praten want hun Engels trekt op niks) en plots komt er een man die mijn kassaticket afdrukt. Met al mijn boodschappen moet ik hem volgen naar een paar kassa's verder want daar is de enige automaat voor te betalen met een kaart. Eerste poging: ongeldige kaart. Blijkt dat hij niet snapt dat de chip in het bakje moet geschoven worden. Tweede poging; hij weet niet hoe hij het bedrag moet ingeven. Bij de derde poging lukt het, daarna moet ik nog eens tekenen en word ik gecontroleerd aan de uitgang. Je kan beter een bank overvallen dan te gaan shoppen. Maar eigenlijk vind ik het wel leuk. Zo sta je eens stil bij de dingen die voor ons zo vanzelfsprekend zijn. Daarna met de taxi richting lodge voor 2 euro want ik lig buiten de ' zone' anders was het maar 1 euro :) de rest van de dag is genieten, rusten en kerstkaartjes schrijven...
Na het ontbijt gaat het richting Windhoek. Te voet is het een half uur wandelen. Ik loop hier alleen, elke auto die me passeert toetert. Onder de baan kom ik huizen voorbij die voorzien van meters hoge muren en als ze dat niet hebben is het een prikkeldraad of een omheining die onder stroom staat of een paar fikse honden. In het beste/slechtste geval hebben ze het allemaal. Of het nu is om de wilde beesten weg te houden of de dieven, het verhoogt het onveiligheidsgevoel enorm. Mijn lodge is ook omgeven door het nodige hekwerk en de gastvrouw laat niemand meer buiten als het donker is, tenzij in een taxi.
Echter in Windhoek voel ik me alles behalve onveilig. Er loopt veel volk en is best gezellig. Toegegeven; met mijn melkwitte huid en blauwe ogen is het net wat moeilijker om op te gaan in de lokale bevolking maar het went snel om in 'de minderheid' te zijn en dat is de positieve betekenis van het woord. Windhoek bestaat uit een paar grote straten met dito winkelcentra en ontelbare kleine winkeltjes. Voor ik terug naar Belgenland kom, wil ik hier toch nog even gaan shoppen hoor. Zal al maar op zoek gaan naar een cargobedrijf ;) verder is het heel raar om in zomerkleding voorbij kerstbomen- en verlichting te lopen. Laat staan kerstkaartjes kopen. Het is hier solden in de winterkleding en alles wordt in gereedheid gebracht om een warme zomer tegemoet te gaan. Ik heb een deja-vu gevoel :)
Laatste halte in windhoek is de supermarkt. Ofwel heb ik er de ergste uit gehaald maar qua drukte heeft dit wel de hoofdprijs gewonnen. Al een geluk dat er genoeg is en dus niet gevochten wordt. En dan naar de kassa...effe met de kaart betalen...haha ! De kassabediende loopt weg met mijn kaart, roept iets af in een onbegrijpelijk taal ( btw je kan de lokale bevolking beter Zuid-Afrikaans laten praten want hun Engels trekt op niks) en plots komt er een man die mijn kassaticket afdrukt. Met al mijn boodschappen moet ik hem volgen naar een paar kassa's verder want daar is de enige automaat voor te betalen met een kaart. Eerste poging: ongeldige kaart. Blijkt dat hij niet snapt dat de chip in het bakje moet geschoven worden. Tweede poging; hij weet niet hoe hij het bedrag moet ingeven. Bij de derde poging lukt het, daarna moet ik nog eens tekenen en word ik gecontroleerd aan de uitgang. Je kan beter een bank overvallen dan te gaan shoppen. Maar eigenlijk vind ik het wel leuk. Zo sta je eens stil bij de dingen die voor ons zo vanzelfsprekend zijn. Daarna met de taxi richting lodge voor 2 euro want ik lig buiten de ' zone' anders was het maar 1 euro :) de rest van de dag is genieten, rusten en kerstkaartjes schrijven...
-
26 November 2013 - 15:11
Leen:
Lieve Tamara,
Weet je nog hoe we in de wachtruimte van Kom-Pas ‘vergeten’ waren en boven onze koffie’s (in plastiek bekertjes) fluisterden “dat wij de vreemdelingen in de zaal waren”?
Wou dat ik daar nu bij jou was…
-
26 November 2013 - 15:17
Dirk:
Ik lees nog alleen niks over de (suggestie) van die wilde beesten daar ... Skimmen die kaart :-) ... dus Bekaert heeft daar ook een afzetmarkt gevonden ... houd die prikkel-draad ook de muggen tegen ? -
26 November 2013 - 16:24
Tamara:
De beesten zijn vanaf vrijdag voor de rest van de reis:) nu nog effe genieten van de rust en luxe :) spijtig genoeg houdt de prikkeldraad de muggen niet weg...de airco daarentegen doet wel zijn werk :)
Leen: zoals bij kompas voelt het idd aan met dat verschil dat iedereen wel een praatje met me wil maken. Ik denk aan jou, vooral als de zon zich hier van haar beste kant laat zien :) -
26 November 2013 - 17:08
Isa:
Tamara, zo leuk! al die 'unieke' , beetje vreemde dingen voor ons. je zal wel snel aan die stijle gewend raken. Geniet er maar van. En stressen hoeft niet hoor denk ik . Zij stressen toch ook niet? Was het hier ook maar een klein beetje minder high-tech. De dingen zouden terug wa meer menselijk verlopen. er staat je nog heel wat te wachten en ik kan niet wachten om het te lezen!! PS: vergeet mijn kaartje niet he. En ik hoop dat je in staat was mijn boodschapje te ontcijferen in uw boekje... xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
