19 december

Effe een kleine review voor de vliegtuigfanaten. Nadat ik vorig jaar met de A380 naar huis ben gevlogen vanuit Jo'burg, heb ik deze keer de kans gekregen om vanuit Brussel met een dreamliner (Lucy) naar Ethiopië te vliegen. Een zalig vliegtuig. Naar mijn bescheiden mening een stuk comfortabeler/stiller/mooier en beter afgewerkt dan die grote Airbus. Het is nog altijd prachtig om de A380 te zien (vliegen) maar om er zelf in te zitten verkies ik de Boeing Dreamliner. Om dus maar te zeggen dat ik genoten heb van mijn vlucht naar Addis Ababa. Op deze luchthaven worden we meteen doorverwezen naar onze gate waardoor we de vele winkeltjes niet kunnen doen. Maar erger is dat we in de transit ook niets kunnen kopen om te drinken. Na 2 lange uren en een dik half uur vertraging kunnen we eindelijk naar Nairobi vertrekken. Op de vlucht krijgen we een warme maaltijd maar het lijkt alsof de stewardessen dit voor de eerste keer in hun leven doen. Zeer stressy, onbeholpen en vooral traag. We zijn al zwaar aan het dalen als ze de plateaus van het eten nog aan het afruimen zijn. Ze lopen erbij als kippen zonder kop. In Nairobi is het alweer de Afrikaanse chaos om het land binnen te geraken; 2000 formulieren liggen ter beschikking maar niemand die weet welke je moet invullen en als je het aan iemand vraagt, word je van het ene loket naar het andere gestuurd. Het is altijd een beetje avontuur om die felbegeerde entry-stempel in je paspoort te bemachtigen :) buiten staan onze taxi van het hotel ons op te wachten. Wildebeest eco camp ligt op half uurtje rijden van de luchthaven, verscholen binnen een prachtig stuk natuur. We slapen in tenten op palen en het sanitair delen we met een paar andere tentbewoners. Na een aangename en typisch Afrikaanse kennismaking (lees: wij doen alles voor meisjes met blauwe ogen ;)) met het personeel, genieten we van een welverdiende douche. De golfplaten doen me denken aan Harnas, mijn allereerste verblijf in Namibië toen ik vrijwilligerswerk deed. Ik herinner me dat ik destijds zo ver mogelijk wou weglopen van de douches en wc's. En nu ben ik blij dat de douche mooie golfplaten heeft, voorzien is van genoeg haakjes, er licht is en er warm water uit de kraan komt. Zo zie je maar dat je aan alles gewend geraakt ;)
Na de opfrissing gaan we op zoek naar een activiteit voor morgen. We hebben nog 2 vrije dagen in Nairobi voor we op safari vertrekken. Maandag naar het centrum en morgen was het plan om naar het Nationaal natuurpark van de stad te gaan. Inderdaad 'was'; toegang bedraagt 140 euro...ja u leest het goed. Dit zijn duidelijk geen zuid-Afrikaanse prijzen meer. Het tourisme is hier nog steeds de belangrijkste bron van inkomen en daar wordt gretig (mis)(ge)bruik van gemaakt.
Om 19u diner; heel bescheiden maar lekker. En terwijl het donker wordt en de typische Afrikaanse geluiden de hemel vullen, droom ik weg....soms, heel soms kan het leven zo mooi zijn.