23 december

Koud! Dat was het deze nacht! Zo een lage temperaturen ben ik niet gewend in Afrika. Om 6u loopt de wekker af en aangezien er nog steeds geen water is, wordt het een fles-katten-was vooraleer we vertrekken naar Masai Mara.
Het reservaat is 1700 vierkante kilometer groot en ligt op een hoogte van 1650m. Blijkbaar was dit ook de scène voor 'Out of Africa'.
En dan begint de Koninginnenrit van de safari's. In dit park worden er al sinds de jaren '40 rondritten georganiseerd om de dieren te bewonderen. Safari betekent in Swahili trouwens 'reis'. We gaan op zoek naar de big five. Zebra's, gazellen, empala's en tal van roofvogels kruisen ons pad. En dan plots uit het niets duikt er een groep buffels op. Mastodonten van beesten maar o zo mooi.' Nog geen 2km verder komen we een leeuwin tegen met haar welpen te midden van de weg. En alsof dit nog niet genoeg mooie foto's oplevert zien we de volgende kilometers tal van leeuwinnen (zonder welpen) genieten van het zonnetje! Tussenstop is de airstrip van het reservaat; geen vakantie zonder vliegtuigen te spotten. Er staat een mooi propellertje te pronken in de zon. We vervolgen onze trip en zien achtereenvolgend; olifanten, giraffen, leeuwen, nijlpaarden (reservaat heeft grote rivier) en schilpadden. Lunch is te midden van her reservaat onder een prachtige acaciaboom. Het is surreëel; in school leer je over de Savanne, welke dieren er leven en wat er groeit....en nu zit je er gewoon midden in. Het uitzicht is adembenemend mooi. In de verte zien we de Serengeti opdoemen. Voor mij een droom dat uitkomt om hier te kunnen/mogen zijn. Na de lunch zien we eindelijk een mannelijke leeuw omringt door tal van leeuwinnen :) wat me in dit park stoort is dat de gidsen veel te kort komen bij de dieren. Doch volgens mijn reisboek en tal van andere bronnen blijkt dat de dieren dit gewend zijn. En toegegeven; ook al komen we heel kort, het lijkt het niet te deren. Als afsluiter in het park krijgen we nog 7 leeuwenwelpen te zien die op jacht zijn met hun moeder. Prachtig!
Na dit bezoek gaat het richting de village van de Masai krijgers. Daar krijgen we uitleg over hun leven. Zelf voel ik me er niet echt goed bij omdat het nogal 'opgezet' lijkt. Het lezen van de 'Witte Masai' laat me dit in een heel ander perspectief zien. Een absolute aanrader om dit boek te lezen! Terug in het kamp blijkt er water te zijn! Woehoe...nog nooit zo hard genoten van een warme douche. Na de lunch wordt er nog nagepraat met de groep die, in tegenstelling tot mijn vorige groepsreis, een stuk aangenamer is.