5 januari

weekdagen zijn de voorbije maand een relatief begrip geworden. Ik weet al lang niet meer welke dag we zijn, alleen de datum onthoud ik door mijn blog. Dus ik was vandaag verrast om te horen dat het zondag was en in België de kerstvakantie afgelopen is. De tijd gaat snel! Vandaag voedt ik de kleine dieren. Sinds Miss T gestorven is, maak ik extra tijd vrij voor de struisvogels. Ze mogen dan wel dom zijn, het zijn prachtige dieren. Onze survivor wordt verzorgd als een echte koning. Spijtig dat je hem niet echt kan knuffelen. Struisvogels kunnen sterven van de stress, dus het beste is hen alleen laten. Ik vind het zalig om gewoon naar hen te kijken. Daarna zijn de paarden aan de beurt; eten geven en loopweide schoonmaken. Wat ben ik blij dat uk nooit een paard heb gekregen van mijn ouders. Het werk is niet te onderschatten. Vervolgens moet ook een deel van de neushorensweide worden opgeruimd. Met zo'n kolossen in de buurt kan je niet genoeg mensen hebben die op uitkijk staan. Neushorens zijn snel en geruisloos ondanks hun gewicht. Ze zullen je niet doden maar ze tolereren geen indringers. Voorzichtig zijn is de boodschap. Maar alles verloopt vlot. Na de lunch breng ik tijd door met de struisvogels, mongooses en giraffen. De namiddag is het de normale voederronde die dit keer wat langer duurt omdat Scott morgen vertrekt. Hij wil afscheid nemen van de dieren. Op zondag krijgen de grote katten geen vlees dus we doen enkel de neushorens, extra lang ;) en terwijl ik aan de neushorens sta, belt de mama; zij is bij Luigi. Ondanks alle prachtige dieren hier, mis ik mijn driepikkel. Blij om te horen dat alles ok is met hem. Omdat Scottie morgen vertrekt, is het vanavond een speciaal diner. We bekijken de zonsondergang op een platform dat zweeft boven de speelweide van de olifanten. Terwijl zij zich amuseren met het plunderen van bomen genieten wij van de luchtschakeringen...prachtig! We houden een kleine braai op het platform en terwijl de sterrenhemel opdoemt luisteren we naar de verhalen van PJ en Simone.