12 januari

om 6u liggen mijn 2 mannen nog steeds te slapen dus trek ik er alleen op uit om de zonsopgang te zien. Over de rivierbedding op naar de rotsen waar ik dit schouwspel kan bewonderen vanop een hoogte. Enkel de dierengeluiden houden me gezelschap. Ik hou van deze plek. Nadat de horizon heeft verlaten, ga ik op stap in het nabijgelegen bos. Als ik na dik 2u stappen liggen de 2 nog steeds te maffen dus 'wekdienst Tamara' doet haar werk. Zonder geraakt te worden door mes, krijg ik ze wakker. En dan ontbijt. zo onwezenlijk om te midden van een droge, zanderige rivierbedding je cornflakes op te eten terwijl het woestijnleven aan een nieuwe dag begint. Daarna bezoeken we de 'White lady'; muurschilderingen van ettelijke jaren/eeuwen oud. De weg naar de grot is een wandeling van een kleine 3km (enkel) we zijn dus een tijdje onderweg. Vandaar rijden we terug richting spitskoppe, we eten eerst in Uis. Na een paar uur rijden komen we aan op onze kampsite. Niet zomaar eentje maar eentje met een 'grot'. Niet in de term dat het echt een grot is maar het is een opening tussen twee bergen waar een grote rots tussenhangt. Je kan dus nog steeds de sterren zien. Omdat het vandaag zo heet is, besluiten we om gewoon te genieten van deze omgeving. PJ maakt home-made-stew. Een recept van zijn mama. Boven het kampvuur moet het een paar uur pruttelen maar het resultaat is overheerlijk!! Geen nood, ik neem het recept mee naar huis ;) het is een gezellige bedoening om samen te zitten rond ons stoofpotje. Langzaam kleuren de bergen van geel naar rood om te eindigen in donkerbruin. De avond valt en we maken ons klaar om in de grot te slapen. Er wordt vuur gemaakt waardoor de rotsen een prachtige gloed krijgen. Terwijl we het hout horen knetteren en de sterren boven ons hoofd zien verschijnen, vallen we in slaap.