30 december

ondanks de vermoeidheid heb ik geen ook dicht gedaan door de warmte. Minimumtemperatuur deze nacht was 25 graden. Niet echt aangenaam om te slapen.
Om 9u komt Simone me ophalen om naar Okutala te rijden. Een vijf uur durende rit door een adembenemend landschap. Onderweg stoppen we om inkopen te doen voor de dieren en mensen. Nu de lodge gesloten is, moeten we zelf ons potje kopen en koken. Bij aankomst staat de familie Kotze en Max me op te wachten. Dit is thuis voor mij. Nog voor ik mijn spullen heb uitgepakt, ben ik onderweg naar de dieren om ze eten te geven. Alweer heel wat veranderingen; er is een kleine avery bijgekomen, Wolfi heeft een vriendinnetje, de geiten hebben een nieuw onderkomen gekregen net als de luipaarden en als kers op de taart de 4 nieuwe cheeta's. Doch het gemis van Surabi, de leeuwin, werpt een schaduw over al deze heuglijke nieuwigheden. Ik moet het nog een plaatsje geven dat ze er niet meer is. Circle of life. Na de voedingsronde word ik gedropt in het huis aan de gate waar ik de komende 2 weken zal verblijven. Ik slaap voorlopig bij Aiden en Ashley tot ze op reis vertrekken. De familie waarbij ik logeer is zo ontzettend lief. Normaal voel ik me zeer onwennig als ik bij andere mensen logeer maar hier voel ik me meteen goed. Alsof ik hier al jaren woon. Ik kruip vroeg in bed terwijl er een zachte bries door de kamer waait.