10 januari

voor dag en dauw wakker gemaakt worden door kwakende eenden; veel leuker dan de radio. Ik begin aan mijn thuisronde om daarna te worden gedropt aan het farmhouse. Daar werkt het internet wel nog en kan ik 20 luttele minuten surfen tot dat Simone naar de lodge vertrekt. Onderweg stoppen we bij de neushorens om eten te geven en de omheining te controleren.
In de lodge wordt alles klaar gemaakt voor de terugkeer van de eigenaars maw heel veel kuiswerk. Max doet het huis van JJ en de avery, Simone doet de olifanten en ik neem de foodprep-kamer onder handen. Daarnaast mag ik ook het voedingsschema van de dieren uitschrijven....hmmm, weet ik dat wel van alle dieren en wat zijn de hoeveelheden. Er moet voor meer dan 30 dieren een handleiding worden voorzien. Ik ben dus bijna de hele dag. bezig met eten controleren, afwegen, berekenen en noteren voor de volgende vrijwilligers. Terwijl ik de laatste geevens noteer weerklinkt de donder. Regen is eindelijk op komst. Een uurtje voor de de grote katten moeten voeden breekt het onweer lis boven Okutala. Vanop het dek genieten we van het prachtige licht- en klankspel. Bliksemschichten schieten uit de lucht terwijl de hemel kraakt. Zelfs nadat de vlaag is overgetrokken horen en zien we nog steeds de wolken oplichten en rommelen. Het voordeel van de regen is dat de dieren veel actiever zijn; De luipaarden zijn in achtervolging met een oryckx en de cheetah's tonen ons waarvoor ze gekend staan: een supersnelle spurt naar hun vlees. Ook Wolfi is blij, als een dartelende hond komt hij naar ons toegerend. Om dan nog maar te zwijgen van thuis! Daar vind ik een vrolijke beestenboel die zich maar al te graag laten nat worden, incl de katten. Ik kan niet anders dan mee doen. In de gietende regen geef ik hen eten en dol ik met hen door het gras. Nooit gedacht dat ik regen zo leuk kon vinden :)