time out

Vandaag dezelfde routine met dat verschil dat we afscheid moeten nemen van 4 mensen. Niet mijn ding...altijd moeilijk om mensen waarmee je een sterke band hebt opgebouwd, te zien vertrekken niet wetend of je ze ooit zal terug zien. De voormiddag brengen we door in het huis van JJ. De kleine dieren vragen zoveel aandacht temeer omdat we op dit moment niet goed weten wat te doen met de stokstaartjes. En ook de kleine Carly bezorgt ons kopzorgen omdat ze telkens van de trap springt. We zijn zo bang dat ze haar pootjes zal breken. Net voor lunch hebben we een lang gesprek met Latoya over onze taken. Omdat Sabine en ik hier het reilen en zeilen kennen, krijgen we steeds meer verantwoordelijkheden. De vraag is of we dit willen want uiteindelijk is het ook voor ons 'vakantie'. Stof om over na te denken in de namiddag. En ja, ondertussen heb ik mijn eerste aanvaring met de Duitse enclave. Och ja...ze zullen nooit veranderen dus doen we gewoon ons eigen ding. Duits leren zal er niet inzitten tijdens deze vakantie ;)
Na de lunch besluit ik om de rest van de dag vrij te nemen. Ik neem de tijd om de nieuwe avery te bewonderen. Ik ben zo blij dat de vogels eindelijk een degelijk verblijf hebben. Deze avery is minstens 20 keer groter dan de vorige. In tegenstelling tot de vorige kan je in deze gewoon rond stappen. Het is zalig om te zien hoeveel plaats alle dieren hebben nu. Zelfs de grote papegaaien kunnen nu hun vleugels uitslaan en een einde vliegen. Na de avery ga ik richting olifanten. Een mooie wandeling over de bloedrode grond. Tot lang na zonsondergang zit in op het dek boven de olifanten. Interessant om ze over een langere tijd te kunnen observeren. Ze brengen mij in elk geval de nodige rust die ik nodig had. Met opgeladen batterijen ga ik terug naar de lodge voor het avondeten. Het wordt een gewoonte om de avond af te sluiten aan het kampvuur en mijn laatste babbel te hebben met de chef-kok.